خصوصیات قیر طبیعی

 قیر طبیعی شامل طبقه ای از بیتومین های جامدی است که بعنوان آسفالتیتها شناخته شده اند و از دیگر آسفالتیتها بعلت خصوصیات ذیل متمایز می شوند:

قیر طبیعی

قیر طبیعی که به نام های بنتونایت، آسفالتایت، آسفالت طبیعی، آسفالت دکوراتیو، آسفالتوم و قیر معدنی نیز شناخته می شود، یک رزین هیدروکربن طبیعی است و بهترین عایق رطوبتی در طبیعت می باشد. قیر طبیعی در حالت کلوخه ای ماده ای براق، مشکی و بسیار ترد است و در حالت پودر میکرونیزه دارای رنگ قهو های تیره می باشد. قیر طبیعی در زیر سطح زمین در لایه های عمودی یافت می شود.

قیر طبیعی یک ماده اولیه افزونی اصلاح کننده عایق های رطوبتی بوده که با ارتقاء تصاعدی خاصیت عایق رطوبتی، حجم دهی، نقش جایگزین مواد اولیه و افزودنی دیگر را نیز ایفا می نماید. محصولات مصرفی در مصارف بخش مهندسی عمران با توجه به ارتقا نقطه نرمی و ایجاد مقاوت بیشتر در برابر حرارت در نقش اصلاح کننده حرارتی نیز می باشد.

خصوصیات قیر طبیعی:

قیر طبیعی دارای خصوصیاتی از جمله قابلیت انحلال بالا در محلول های آلی، خلوص بالا و خواص ثابت، وزن مولکولی بالا و محتوای نیتروژن بالا می باشد.

قیر طبیعی یک ماده آلی˛ هیدروکربن و بهترین عایق رطوبتی در طبیعت می باشد. همچنین˛ از نقطه نرمی 130 الی 250 درجه سانتی گراد˛ بسته به نوع و کیفیت آن˛ برخوردار بوده و اهمیت آنرا در مصارف عمرانی و در باب عایق حرارتی نیز ارتقا می بخشد و به عنوان ماده اولیه و افزودنی جایگزین و اصلاح کننده در مصارف متعددی از جمله طرح های عمرانی و خصوصا راه سازی مورد مصرف قرار می گیرد.

قیرهای نفتی

قیرهای نفتی، قیرهای جامد و نیمه جامدی هستند که به‌طور مستقیم از تقطیر نفت خام و یا با عملیات اضافی دیگر نظیر دمیدن هوا به دست می‌آیند. قیر نفتی بازمانده یا ته‌مانده سنگین تقطیر نفت خام است . میزان قیر نفت خام از صفر تا بیش از نیمی از آن متغیر است. به‌علاوه قیرهای بدست آمده از منابع مختلف می‌توانند تفاوت‌های زیادی داشته باشند. بنابراین پالایشگاه‌های تولیدکننده قیر باید نفت خام خود را به‌دقت انتخاب کنند تا به کیفیت قیر اطمینان داشته باشند.